"Stoimy w ciemności, otoczeni światłem"
Żyjemy w ciemności, otoczeni światłem. Otacza nas krąg jasności, aureola światła, która przesuwa się z każdym naszym krokiem, nie pozawala nam się do siebie zbliżyć. Przez całe życie niezmiennie do niej zdążamy, lecz ona niezmiennie nam ucieka. Novalis twierdził, że wszelkie wspomnienie jest teraźniejszością. Heraklit uważał, że wszystko, podobnie jak ogień, jest w wiecznym ruchu. Wszystko gaśnie, aby znowu zapłonąć. Wszystko płynie, ale płynąc podlega przemianie. Podobno tak samo jest z pamięcią. Jedne obrazy gasną, ale na ich miejsce pojawiają się inne, które nie są identyczne z poprzednimi . Choć ostatnio dni wydają się takie podobne, wpadają na siebie i rozmazują, to rzeczywiście - w istocie żaden z nich jest taki sam. Godzina popycha godzinę, ale do czegoś to dąży. Mylił się Marquez, gdy pisał, że najbardziej odczuwa się brak osoby, siedząc obok niej, ze świadomością, że nigdy nie będzie twoja. Najbardziej odczuwa się brak pewnej osoby, kiedy wiesz, że będziecie spotykać się