Sati
"Chcę ci wyznać tajemnicę. Czas jest tobą." Louis Aragon Nad ciemnym barem w lustrze znowu odbija się ona. Ona ona ona. Dlaczego zawsze ona: wzorowa żona, matka piątki dzieci (trzy śmierci, nie wiem, gdzie pochowali resztę). Chwyta mnie za włosy jakiś bóg. To ona, to ona, przedwiecznie spalona chrześcijanka na stosie swoich bogów. Nachodzi mnie we śnie, siada w nogach mojego łóżka. I choć nie widzę jej wydrążonych oczu, to śpiewa mi w obcym języku: Thor is angry, boom boom boom. Thor is angry, we don't care! Oto królestwo, dla którego mnie zrodziłaś. Oto miasto, w którym naprawiają ludzi. Absorbuje całe moje światło na chwałę swej korony, białej i słodkiej jak mleko. Dotykałam i ssałam chciwie wszystkie twoje słowa, aż stałaś się jałowa. Teraz cisza. Teraz cisza. W ciszy osądzasz każdy mój czyn. Tniesz mnie na połowę: królowa pszczół w szarym całunie złożonym z plastrów miodu. Jej dzieci zwini